Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΟΥ ΒΡΑΒΕΙΑ...



Πριν λίγες μέρες μου χάρισε το γλυκό μου Κατερινάκι και θέλω να την ευχαριστήσω μέσα απο την καρδιά μου, δύο βραβειάκια τα οποία είναι και τα πρώτα μου και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.
Το πρώτο είναι το Versatile Blogger Award


Προυποθέτει να σας αναφέρω και 7 πράγματα που δε γνωρίζεται για μένα:
1. Δεν μου αρέσει  να ασχολούμε με πολιτικά θέματα.
2. Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα και Ορθόδοξη Χριστιανή.
3. Λατρεύω την οικογενειακή γαλήνη.
4. Είμαι δημιουργικό άτομο.
5. Μου αρέσει να  περνάω ώρες πολλές με τα παιδιά μου και τον συζυγό μου και να γίνομαστε κι εμείς παιδιά μαζι τους.
6. Αν ήμουν ζώο θα ήθελα να ήμουν άγριο άλογο.
7. Μαζεύω τα πάντα και δεν πετάω ευκολα κάτι.


Το δεύτερο βραβείο είναι το Kreativ Blogger Award 


Πρέπει τώρα να αναφέρω 10 αγαπημένα πράγματα με την παρακάτω σειρά:

1.Name your favorite song:  τα περισσότερα του yanni 
2. Name your fabourtite dessert: σοκολάτα
3. What ticks me off: το ψέμα,η αδικία και η εκμετάλλευση
4. When I’m upset: προσπαθώ να συγκρατηθώ
5. What’s your favourite pet: μου αρέσουν τα ζώα στο φυσικό τους χώρο
6. Black or white:λευκό
7. Biggest fear: οι φόβοι των παιδιών μου...
8. Everyday attitude: Αγάπα το φίλο σου με τα ελαττωματά του...
9. What is perfection: τα μάτια ενός μωρού γιατί εκεί βρίσκεται ο Παράδεισος.
10. Guilty pleasure: δεν μπορώ να σκεφτώ...

και 7 τυχαίες σκέψεις.............για να δούμε.......

1. τα αποτελέσματα των εξετάσεων των παιδιων μου..
2. ν' αρχίσω το περπάτημα....
3. να πάω σε γαστρεντερολόγο....
4. πότε θα πάμε σε δυο προσκυνήματα που θέλω....
5.τελικά πόσο καιρός  μας απομένει για να πτωχεύσουμε;
6.  επιτέλους Σαββατοκύριακο, όλη η οικογενεια μαζί.....
7. πότε θα κα πότε θα κάμει ΞΑΣΤΕΡΙΑ...

Με τη σειρά μου προσφέρω και τα δύο βραβεία πακετάκι


Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και όλους...

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Να δίνω γλυκά στο παιδί μου;



Οταν πήρα την πρωτοβουλία να προσφέρω στο 4χρονο αγοράκι της νορβηγίδας φίλης μου ένα σοκολατάκι, η φίλη μου -που ζει στο εξωτερικό- μου το απαγόρευσε, τονίζοντάς μου ότι το παιδί δεν έχει ακόμη φάει γλυκό και ότι για όσο διάστημα περνάει από το χέρι της δεν θα δοκιμάσει, γιατί τα παιδιά απαγορεύεται να τρώνε γλυκά! Στο νου μου ήρθαν αυτόματα όλα τα σοκολατάκια που έχω κατά καιρούς δώσει στα παιδιά φίλων... Άραγε έκανα έγκλημα; Φέτος το καλοκαίρι, δηλαδή, δεν πρέπει να παίρνω τον Χρήστο, το βαφτιστήρι μου, να πηγαίνουμε για παγωτό σοκολάτα; Μήπως έχουν τελικά δίκιο όσοι λένε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να τρώνε οτιδήποτε περιέχει ζάχαρη; Ας δούμε, λοιπόν, πώς και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν τα παιδιά να τρώνε τα αγαπημένα τους γλυκά, αλλά και ποια να προτιμούν.




Σύμφωνα με πολύ διάσημες παλαιότερες μελέτες, το γενετικό μας υπόβαθρο ευθύνεται για την προτίμησή μας στη γλυκιά γεύση και αντίστοιχα την απώθησή μας στην πικρή. Αυτές οι μελέτες έγιναν σε νεογνά που μόλις γεννήθηκαν και δεν είχαν εκτεθεί σε άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι επιστήμονες έβαλαν στη γλώσσα τους νερό με διάφορες γεύσεις (πικρό, γλυκό, αλμυρό κλπ.), για να διερευνήσουν πώς θα αντιδράσουν. Οι ερευνητές εντυπωσιάστηκαν με το πόσο χαρούμενες ήταν οι εκφράσεις του προσώπου τους όταν δοκίμαζαν το γλυκό και πόσο δυσαρεστημένες ήταν όταν δοκίμαζαν το πικρό.
Ο λόγος;
Οι ειδικοί ερμηνεύουν αυτή τη φυσική τάση προς το γλυκό ως μια πρόνοια της φύσης, που θέλει να μας ωθήσει προς την κατανάλωση υδατανθράκων (που έχουν γλυκιά γεύση), οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να έχουμε ενέργεια και να διατηρηθούμε στη ζωή, και να μας προστατεύσει από τα πικρά, που είναι συχνά και τα δηλητήρια. Μολονότι, όμως, είμαστε γενετικά προδιατεθειμένοι στο να μας αρέσει η γλυκιά γεύση, το πόσο... γλυκατζήδες θα γίνουμε φαίνεται ότι καθορίζεται και από το περιβάλλον: αν, για παράδειγμα, μας προσφέρουν από όταν ήμασταν μικροί πολλά γλυκά ή αν όλα τα επιδόρπια στο σπίτι μας έχουν πολλή ζάχαρη, είναι πιθανό να είμαστε πιο «επιρρεπείς» στα γλυκά. Επιπλέον, παίζει ρόλο η γευστική μας ευαισθησία (αυτή της γλώσσας μας δηλαδή, που επίσης καθορίζεται τόσο από γενετικούς όσο και από περιβαλλοντικούς παράγοντες): κάτι δηλαδή που σε κάποιον φαίνεται γλυκό, για έναν άλλο δεν είναι τόσο.




Οι οδηγίες των ειδικών είναι ξεκά­θαρες: αν ένα παιδί είναι κινητικό και φυσιολογικού βάρους, μπορεί να τρώει ακόμη και κάθε μέρα ένα μικρό γλυκό, κατά προτίμηση ως απογευματινό σνακ, όχι όμως αντικαθιστώντας το κανονικό του γεύμα. Αν ένα παιδί έχει περιττά κιλά, και πάλι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τα γλυκά από τη διατροφή του, κυρίως επειδή στα παιδιά οι τροφές που απαγορεύο­νται γίνονται ακόμη πιο επιθυμητές. Καθώς, λοιπόν, θα ήταν άδικο να στερήσουμε ακόμη και από ένα παχουλό παιδί το γλυκό ή τη σοκολάτα, θα μπορούσαμε να του επιτρέπουμε να τα τρώει όχι καθημερινά, αλλά δύο φορές την εβδομάδα. Επίσης, μας συμβουλεύουν:
● Να ξεκινήσουμε να δίνουμε γλυκό στα παιδιά μετά τα 2 ή τα 3 χρόνια τους. Καθώς δεν ανήκουν στα απαραίτητα συστατικά της δίαιτας των παιδιών, αλλά μάλλον στη σφαίρα της κοινωνικότητας και της ευχαρίστησης, μπορούν να ενταχθούν στη διατροφή τους όσο αργότερα γίνεται.
● Να εναλλάσσουμε τα γλυκά που καταναλώνουν τα παιδιά. Καλό είναι, δηλαδή, να μην τρώνε κάθε μέρα παγωτό ή σοκολάτα, αλλά κάποιο απόγευμα να προτιμούν ένα γιαούρτι με μέλι, μια γρανίτα ή ένα φρουτοχυμό.
● Να αγοράζουμε τις σοκολάτες, τα παγωτά και τα γλυκά σε μικρές συσκευασίες ή να τους δίνουμε μικρές μερίδες.
Ακόμη, καλό είναι να προτιμούμε:
● Τα παραδοσιακά γιαούρτια, αντί για τα επιδόρπια γιαουρτιού. Τα πρώτα προσφέρουν τα πολύτιμα οφέ- ­λη του ευεργετικού για το έντερο γιαουρτιού, ενώ τα δεύτερα είναι μάλλον γλυκά.
● Τα σπιτικά μπισκότα και κουλουράκια ή τα απλά «παραδοσιακά» μπισκότα του εμπορίου, αντί για τα πολύ παχυντικά, π.χ. με επικάλυψη σοκολάτας ή με γέμιση κρέμας ή σοκολάτας (τύπου cookies). Τα δεύτερα είναι πιο επιβαρυμένα από πλευράς θερμίδων, λίπους, τρανς λιπαρών κλπ.
● Τα σπιτικά παγωτά ή τα συσκευασμένα και χύμα παγωτά που έχουν πολύ λίγο λίπος (συχνά μόνο 5%), αντί για τα πιο μοντέρνα, αμερικανικού τύπου παγωτά, που είναι εξαιρετικά λιπαρά.
● Τα σπιτικά γλυκά, αντί για όσα αγοράζουμε από έξω. Για τα πρώτα είμαστε πολύ πιο σίγουροι και ασφαλείς όσον αφορά τον τρόπο και τα υλικά από τα οποία παρασκευάζονται.


:
2-3 κουλουράκια ή μπισκότα
1 φέτα κέικ
1 ζελέ, που μπορεί να περιέχει και κομμάτια φρέσκων φρούτων
1 πιατάκι γλυκό του κουταλιού
1 παστέλι
1 φρουτοχυμό
1 μιλκ σέικ
1 γρανίτα
1 μικρή σοκολάτα (μπορεί να είναι «υγείας» ή με ξηρούς καρπούς) ή 1 μικρό παγωτό › 1 κεσεδάκι γιαούρτι με μέλι (μπορούμε, αν θέλουμε, να προσθέσουμε ξηρούς καρπούς, κομμάτια φρέσκων φρούτων ή τριμμένη φρυγανιά).




Τα γλυκά ως «comfort food»: Ίσως ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι γονείς αποφεύγουν να δώσουν γλυκά στα παιδιά τους είναι ότι φοβούνται πως, εκτός από παχύσαρκους ενηλίκους, θα δημιουργήσουν ανθρώπους εθισμένους στην παρηγοριά του γλυκού. Η εικόνα της νεαρής Αμερικανίδας που έχει μόλις χωρίσει και, για να αισθανθεί καλύτερα, ανοίγει την κατάψυξη, παίρνει μια οικογενεια­κή συσκευασία λιπαρού παγωτού και με το κουτάλι το τρώει ολόκληρο έρχεται εύκολα στο μυαλό όλων μας. Κι αυτό επειδή τα γλυκά πράγματι λειτουργούν ως «comfort food» (φαγητό που δίνει παρηγοριά) για πολλούς ενηλίκους και πιθανώς αυτή η πεποίθηση υπάρχει μέσα τους από όταν ήταν παιδιά. Ποιος, όμως, μας λέει ότι αυτοί ανήκαν στην κατηγορία των παιδιών που είχαν εύκολη πρόσβαση σε γλυκά;
Είναι πολύ πιο πιθανό τα γλυκά να γίνουν απωθημένο, φαγητό που δίνει χαρά, παρηγοριά και ευχαρίστηση όταν απαγορεύονται, παρά όταν υπάρχουν στο σπίτι, όπως όλα τα άλλα τρόφιμα, ως κάτι συνηθισμένο, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Επίσης, μεγάλο ρόλο παίζει η σχέση των γονέων με τα γλυκά. Καθώς τα παιδιά μαθαίνουν να προσεγγίζουν το φαγητό μέσα από τα πρότυπα των γονέων τους, είναι πιθανό να επαναλαμβάνουν το πρότυπο που έχουν δει, του γονέα που τρώει για να κατευνάσει τη λύπη ή το θυμό του!
Ας δώσουμε, λοιπόν, γλυκά στα παιδιά μας, αλλά ας προσέξουμε, εκτός από την ποιότητα, την ποικιλία και την ποσότητά τους, το πώς θα τα δώσουμε.
● Τα γλυκά δεν πρέπει να λειτουργούν ως αντάλλαγμα. Δεν είναι σωστό, λοιπόν, να λέμε στο παιδί: «Φάε τις φακές που δεν σου αρέσουν και μετά θα φας και ένα παγωτό». Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώνει η απέχθεια του παιδιού για το φαγητό και από την άλλη πλευρά η επιθυμία του για το γλυκό.
● Τα γλυκά δεν πρέπει να απαγορεύο­νται, ούτε να φορτίζονται συναισθημα­τικά. Θα πρέπει να υπάρχουν στο σπίτι, όπως τα υπόλοιπα τρόφιμα. Παρ’ όλα αυτά, τα παιδιά θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν όρια και κανόνες για την κατανάλωσή τους. Έτσι, μαθαίνουν μια πραγματικότητα της ζωής, με την οποία μεγαλώνοντας θα έρθουν αναπόφευκτα αντιμέτωπα: ότι δεν μπορούν να έχουν όλα όσα τους αρέσουν πάντοτε.
● Οι γονείς θα πρέπει να φροντίσουμε -με τις δικές μας διατροφικές συνήθειες- να αποτελούμε το παράδειγμα για τα παιδιά μας. Δεν μπο­ρούμε, δηλαδή, να τρώμε εμείς κάθε μέρα μεγάλες ποσότητες ανθυγιεινών γλυκών και να απαιτούμε τα παιδιά μας να απέχουν.
● Δεν πρέπει τα γλυκά να αποτελούν τη μοναδική κίνηση προσφοράς εκ μέρους μας. Πράγματι, η αγορά μιας λιχουδιάς είναι ένας εύκολος τρόπος να δώσουμε στιγμιαία χαρά στο παιδί, δείχνοντάς του ότι το σκεφτήκαμε και θέλουμε να το ικανοποιήσουμε προσφέροντάς του κάτι που του αρέσει. Ωστόσο, σημαντικό είναι οι εκδηλώσεις αυτές ενδιαφέροντος και πρόθεσης να δώσουμε χαρά στο παιδί να μην περιορίζονται στον τομέα του φαγητού, αλλά να τις επεκτείνουμε ποικιλοτρόπως (π.χ. «Σου πήρα αυτό το βιβλίο με αυτοκόλλητα!», «Σου πήρα αυτό το γλαστράκι για να το περιποιούμαστε μαζί», «Σου πήρα αυτό το παιχνίδι» κλπ.) και πέραν της προσφοράς υλικών αγαθών (π.χ. «Μου έλειψες σήμερα που ήμουν στη δουλειά», «Σκεφτόμουν πώς να τα πήγες στο σχολείο», «Πάμε μια βόλτα οι δυο μας» κλπ.).



Όταν γίνεται υπερκατανάλωση. Ειδικά τα «βαριά» γλυκά υπερφορτώνουν τα παιδιά με θερμίδες, με ζάχαρη (που προκαλεί εκτός των άλλων και τερηδόνα) και λιπαρά, κατά κανόνα κακής ποιότητας. Όσο για το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, με το οποίο είχε συνδεθεί η ζάχαρη -δοξασία εξαιτίας της οποίας πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να δίνουν γλυκά στα παιδιά τους-, πολλές πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι δεν υφίσταται τέτοια συσχέτιση.






Παίρνουμε τα φρούτα της αρεσκείας μας (π.χ. μανταρίνια ή πορτοκάλια κομμένα σε φέτες ή φράουλες ή κεράσια - με το κοτσάνι, αλλά χωρίς κουκούτσια), τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη και τα περνάμε από το τηγάνι, όπου έχουμε βάλει λίγο νερό. Στη συνέχεια, τα αφήνουμε να στραγγίξουν και τα βουτάμε σε κουβερτούρα που έχει λιώσει σε μπεν μαρί. Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να βουτήξουμε στη λιωμένη σοκολάτα ξηρούς καρπούς. Στη συνέχεια, τα ακουμπάμε σε αντικολλητική λαδόκολλα και, αφού κρυώσουν λίγο, τα βάζουμε στο ψυγείο.


Θα τις παρασκευάσουμε βάζοντας σε ένα μπολ αλεύρι για όλες τις χρήσεις, λίγο αλάτι (1/4 κουταλάκι) και νερό - όσο χρειάζεται για να γίνει το μείγμα χυλός. Στη συνέχεια, χτυπάμε το μείγμα με ένα σύρμα. Σε ζεστό λάδι βάζουμε -με ένα κουτάλι- κάθε φορά μικρή ποσότητα από το μείγμα για να τηγανιστεί. Αν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε στο μείγμα κομμάτια φρούτων (μήλο, αχλάδι, μπανάνα, τα οποία χρειάζεται να ραντίσουμε με λίγο λεμόνι για να μη μαυρίσουν). Αφού τηγανιστούν, μπορούμε στη συνέχεια να τα πασπαλίσουμε με κανέλα και ζάχαρη ή μέλι.


Θα τους παρασκευάσουμε βάζοντας σε ένα μπολ 1 μεγάλο ποτήρι νερό, 1 κουταλιά μαγιά (αν είναι νωπή, θα χρειαστεί πρώτα να τη λιώσουμε με το πιρούνι), 1 δόση κρυσταλλικής βανίλιας, 2 κουταλιές λάδι και 1 πρέζα αλάτι. Στη συνέχεια, τα ανακατεύουμε και τα χτυπάμε με ένα σύρμα. Έπειτα, προσθέτουμε 1 μεγάλο φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις και ανακατεύουμε το μείγμα με τα χέρια μας. Σκεπάζουμε το μείγμα με μια διάφανη μεμβράνη ή μια πετσέτα και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος για 30 λεπτά. Όταν κάψει το λάδι, ρίχνουμε -με δύο μικρά λαδωμένα κουταλάκια- μέρος από το μείγμα στο τηγάνι. Όταν βγάζουμε τους λουκουμάδες από το τηγάνι, τους στραγγίζουμε (σε χαρτί κουζίνας) και προσθέτουμε ζεστό μέλι.


Ρίχνουμε σε μια κατσαρόλα 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο και, μόλις κάψει, προσθέτουμε 250 γρ. σιμιγδάλι χοντρό, 1/2 φλιτζάνι ξεφλουδισμένα αμύγδαλα (κομμένα σε μικρά κομμάτια). Ανακατεύουμε συνεχώς με μια ξύλινη κουτάλα, μέχρι να ξανθύνει το μείγμα. Στο μεταξύ, σε ένα άλλο κατσαρολάκι, βράζουμε για 2-3 λεπτά 4 φλιτζάνια νερό, 1 φλιτζάνι ζάχαρη, 1/2 φλιτζάνι μέλι, 1 φέτα λεμόνι, 1 ξυλάκι κανέλας και 3-4 γαρίφαλα, ώσπου να γίνουν σιρόπι. Μόλις το σιμιγδάλι ξανθύνει, προσθέτουμε το σιρόπι (από το οποίο έχουμε αφαιρέσει το λεμόνι και τα ­μπαχαρικά), ανακατεύουμε, χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και το αφήνουμε για 5-6 λεπτά. Τέλος, αδειάζουμε το χαλβά σε μια φόρμα, τον στρώνουμε καλά, τον πιέζουμε με την ξύλινη κουτάλα και τον «γυρίζουμε» σε μια πιατέλα.


Στο μπλέντερ κόβουμε σε κομμάτια τα φρούτα της αρεσκείας μας (π.χ. φράουλες, μπανάνες), βάζουμε λίγη ζάχαρη (1 κοφτό κουταλάκι), προσθέτουμε γάλα (1/2 φλιτζάνι στις φράουλες και 1 στις μπανάνες) ή παγωτό (1-2 μπάλες) και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν ένα μείγμα.




Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τη δρ. Μαίρη Γιαννακούλια, λέκτορα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής, την κ. Κατερίνα Αγγελή, κλινική ψυχολόγο, ψυχοθερα­πεύτρια γνωσιακής-συμπεριφοριστικής προσέγγισης, και την κ. Στύλια Καραντζή, καθηγήτρια ζαχαροπλαστικής
 
πηγή: Vita gr.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΓΛΥΚΟ ΚΑΡΑΜΕΛΑΣ

ΥΛΙΚΑ
Για την κρέμα:
900 γρ. σαβαγιάρ ( κατά προτίμηση ζαχαροπλαστείου )
2πακ.  των 300 γρ. τυρί κρέμα φιλαδέλφια ή 600 γρ. μασκαρπόνε
2 ερμόλ
1 κιλό ζάχαρη άχνη
1/2 κιλό καραμέλα (βλέπε σιρόπι καραμέλας)  ή έτοιμο απο το ζαχαροπλαστείο
1 πακ. σταγόνες κουβερτούρα
Για το σιρόπι:
6 ποτ. νερό
1 πακ. κακάο
1 κιλό ζάχαρη
1φλυτζ. του καφέ λικέρ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
1) Βάζουμε σε μια λεκανίτσα τα  ερμόλ  και το μισο πακέτο της ζάχαρης ( άχνη ) και ανακατεύουμε με το μίξερ για 15΄λεπτά.
2)Σε μια άλλη λεκανίτσα  βάζουμε τα 2 τυριά . Ρίχνουμε και το μισό πακέτο ζάχαρης (άχνη) που έχει απομείνει και ανακατεύουμε άλλα 15 λεπτά με το μίξερ.
3) Αφού τελειώσουμε ρίχνουμε το ένα μείγμα μέσα στο άλλο και ανακατεύουμε και τα δυο μαζί για αλλα 15΄λεπτά ακόμα.
4)Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το νερό, τη ζάχαρη και το κακάο. Όταν αρχίζει να ζεσταίνει το ανακατεύουμε καλά με μια κουτάλα για να μη σβολιάσει το κακάο. Το αφήνουμε να κάψει και έπειτα χαμηλώνουμε τη φωτια.
5)Αφου κάψει χαμηλώνουμε τη φωτιά ,παιρνουμε ενα τετράγωνο ταψι, βουτάμε για μερικά δευτερόλεπτα τα σαβαγιάρ μέσα στο κακάο που φτιάξαμε και κάνουμε μια στρώση με σαβαγιάρ ( τα βουτάμε δύο δύο  για να μην μας μαλακώνουν πολύ και σπάνε )
6)Στη συνέχεια στρώνουμε απο πάνω την μισή κρέμα που έχουμε φτιάξει . 
7)Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία, δηλαδή βάζουμε άλλη μια στρώση σαβαγιάρ ( βουτηγμένα στο κακάο ), την υπόλοιπη κρέμα και τέλος ρίχνουμε απο πάνω την καραμέλα σε ευθείες παράλληλες γραμμες και μετα κάνουμε με ένα πηρούνι σχέδια απαλά ζικ ζακ . Αν θέλουμε ρίχνουμε και λίγο τριμμένη κουβερτούρα που έχουμε ήδη τρίψει στον τρίφτη ή σταγόνες κουβερτούρας. 
8)Το βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει.
                                   ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

ΣΙΡΟΠΙ ΚΑΡΑΜΕΛΑΣ




Σιρόπι καραμέλλα - www.sidages.grΥΛΙΚΑ: 
1 φλ. τσαγιού ζάχαρη
2 κ.σ. νερό
1 κ.σ. χυμό λεμονιού

 

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Βάζουμε σε ένα αντικολλητικό κατσαρολάκι ή τηγάνι όλα τα υλικά του σιροπιού. 
Βάζουμε το σκεύος σε χαμηλή φωτιά. 
Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και το σιρόπι να πάρει ένα σκούρο χρυσαφί χρώμα.

                         ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Δώδεκα μυστικά για την «Coca Cola»



Πολλοί μύθοι και αλήθειες κρύβονται πίσω από την Coca Cola, που έχει γίνει κατά καιρούς αντικείμενο συζητήσεων για την παρασκευή της και τις ουσίες που περιέχει στη σύνθεσή της, οι οποίοι παρόλα αυτά την ταξίδεψαν από ένα μικρό φαρμακείο στην Ατλάντα -όπου δημιουργήθηκε- σε πάνω από 200 χώρες του κόσμου!

1. Είναι η πιο αναγνωρίσιμη λέξη στον κόσμο μετά τη λέξη «OK».
2. Εφευρέθηκε από τον John Pemberton αρχικά για τη θεραπεία των πονοκεφάλων και το αυθεντικό αντίγραφο της συνταγής βρίσκεται ασφαλισμένο στην τράπεζα «SunTrust Bank» στην Ατλάντα από το 1919.
3. Σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ οι αστυνομικοί έχουν στο περιπολικό δύο γαλόνια Coca Cola για να καθαρίζουν τα αίματα από τους δρόμους μετά από ένα δυστύχημα.
4. Η παραγωγή της Coca Cola είναι ίση με τη παραγωγή νερού στους Καταρράκτες του Νιαγάρα, δηλαδή περίπου 1,5 εκατ. λίτρα ανά δευτερόλεπτο.
5. Σερβίρεται και ζεστή (όπως ο καφές) σε διάφορες χώρες του κόσμου.
6. Περιείχε κοκαΐνη μέχρι το 1905, η οποία εχρησιμοποιείτο νόμιμα εκείνη την εποχή (τέλη 19ου-αρχές 20ού αι.) ως αναλγητικό φάρμακο, αφού η πρώτη χρήση της Coca Cola ήταν φαρμακευτική. Στις αρχές του 20ού αι. η κοκαΐνη αντικαταστάθηκε από την καφεΐνη.
7. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό της τουαλέτας (το κιτρικό οξύ καθαρίζει ότι έχει μείνει πάνω σε υαλώδη αντικείμενα), την αφαίρεση του λίπους αλλά και για να λασκάρετε τις σκουριασμένες βίδες.
8. Αποτελεί άριστο καταπραϋντικό στα τσιμπημάτων μεδουσών.
9. Περισσότερες από 15.000 Coca Cola, όλων των τύπων, καταναλώνονται σε όλον τον κόσμο κάθε δευτερόλεπτο.
10. Λίγη Coca Cola στο μαγείρεμα του χοιρινού, κάνει το κρέας τρυφερό και ζουμερό.
11. Για να αφαιρέσετε λεκέδες γράσου από κάποιο ρούχο, προσθέστε μια Coca Cola στο πλυντήριο μαζί με το απορρυπαντικό και κάντε μια κανονική πλύση. Οι λεκέδες θα εξαφανιστούν.
12. Για να μεταφερθεί το κύριο συμπυκνωμένο διάλυμα της Coca Cola πρέπει το φορτηγό να φέρει το σήμα «Hazardous Material», που σημαίνει «Υλικό Υψηλού Κινδύνου».

Aπάντηση της Coca Cola

Η Coca-Cola είναι όντως το πιο αναγνωρίσιμο λογότυπο/εμπορικό σήμα παγκοσμίως, και μάλιστα η πιο γνωστή λέξη στον κόσμο μετά τη λέξη ΟΚ! Δημιουργήθηκε από τον Dr. John Pemberton, το 1886, ο οποίος οραματίστηκε ένα πρωτοποριακό, δροσιστικό και αναζωογονητικό ποτό. Μάλιστα, πιθανώς να διαβάσατε πρόσφατα ότι η συνταγή που παραμένει μέχρι και σήμερα μυστική, μεταφέρθηκε φέτος στο μουσείο «World of Coca-Cola» στην Ατλάντα, από την Τράπεζα SunTrust, στην οποία στεγαζόταν από το 1925. Φυσικά, τα συστατικά της Coca-Cola αναγράφονται στο πλαϊνό μέρος όλων των συσκευασιών της. Όμως αυτό που δεν θα βρείτε είναι η μυστική συνταγή της, δηλαδή, ο ακριβής συνδυασμός συστατικών και φυτικών εκχυλισμάτων από όλο τον κόσμο που, μέχρι σήμερα, παραμένει η πιο διάσημη μυστική συνταγή στον κόσμο.

Ένα πράγμα όμως μπορούμε να σας πούμε για την Coca-Cola: Με φυσικά αρώματα. Χωρίς προσθήκη συντηρητικών. Από το 1886.

Η αλήθεια είναι ότι κυκλοφορούν διάφορες φήμες για ύπαρξη κοκαϊνης στην Coca-Cola από τότε που εφευρέθηκε, ωστόσο παραμένουν φήμες, καθώς η κοκαϊνη δεν προστέθηκε ποτέ ως συστατικό στην Coca-Cola. Άλλωστε, όπως όλα τα προϊόντα της The Coca-Cola Company, έτσι και η Coca-Cola περιέχει μόνο ασφαλή και απολύτως ελεγμένα συστατικά.

Ως εκ τούτου, καταλαβαίνετε ότι και η σήμανση «Υλικό Υψηλού Κινδύνου» στα φορτηγά της Coca-Cola αποτελεί έναν ακόμη αστικό μύθο και μια παραπλανητική πληροφορία που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Η Coca-Cola αποτελεί ένα αναψυκτικό που έχει αγαπηθεί από εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, και δεν είναι τυχαίο ότι τα προϊόντα μας τα απολαμβάνουν καταναλωτές σε περισσότερες από 200 χώρες πάνω από 1,7 δισ. φορές την ημέρα.

Μπορεί βέβαια η παραγωγή της Coca-Cola να μην είναι ίση με τη συνεχή παραγωγή νερού στους Καταρράκτες του Νιαγάρα ανά δευτερόλεπτο, αλλά, αν το υπολογίζαμε έτσι, όλη η Coca-Cola που έχει παραχθεί θα μπορούσε να «τροφοδοτήσει» τους Καταρράκτες για σχεδόν 83 ώρες.

Όσον αφορά σε οικιακές χρήσεις, η Coca-Cola μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια νόστιμη γλυκόξινη σάλτσα χοιρινού, αλλά δεν συγκαταλέγεται στη λίστα των καθαριστικών του σπιτιού μας και δεν γνωρίζουμε να έχει χρησιμοποιηθεί από τις αστυνομικές αρχές για κάτι άλλο παρά ως ένα δροσιστικό αναψυκτικό. Άλλωστε, ο καθαρισμός δρόμων με Coca-Cola από μετά από δυστύχημα θα ήταν κάτι που θα στοίχιζε αρκετά στις αμερικάνικες αστυνομικές αρχές!

Είναι γεγονός ότι τα αναψυκτικά είναι ελαφρώς όξινα προϊόντα καθώς περιέχουν φωσφορικό και κιτρικό οξύ, που προστίθενται για να προσδώσουν τη χαρακτηριστική τους όξινη γεύση, και τα οποία, όπως κάθε πρόσθετο, είναι απολύτως ασφαλή και εγκεκριμένα από τις αρμόδιες αρχές. Εξάλλου, τα οξέα δεν αποτελούν συστατικό αποκλειστικά των αναψυκτικών, αφού πολλά φυσικά τρόφιμα, όπως διάφορα φρούτα και λαχανικά (λεμόνι, πορτοκάλι, κ.ά.) περιέχουν αντίστοιχα οξέα και μάλιστα, κάποιοι χυμοί φρούτων έχουν αντίστοιχη οξύτητα με τα αναψυκτικά.

Δεν αποκλείεται οι δράσεις των οξέων να ισχύουν (π.χ.να αφαιρέσουν τους λεκέδες από την πορσελάνη της τουαλέτας) όπως πιθανώς να ισχύουν χρησιμοποιώντας χυμό λεμόνι, πορτοκάλι ή ξίδι. Ωστόσο, το είδος και οι ποσότητες των οξέων στα αναψυκτικά δεν μπορούν να απειλήσουν το ανθρώπινο στομάχι, καθώς τα γαστρικά υγρά στο στομάχι ενός υγιούς ανθρώπου είναι κατά κανόνα πολύ πιο όξινα από τα τρόφιμα που καταναλώνει. Σε κάθε περίπτωση, η εταιρεία δεν ισχυρίζεται την καταλληλότητα των προϊόντων της για άλλες χρήσεις εκτός από κατανάλωση για απόλαυση και δροσιά και συνιστά να χρησιμοποιείτε εξειδικευμένα προϊόντα για καθαρισμό, αφαίρεση σκουριάς κλπ.
Πιστεύουμε ότι κατανοείτε την ανησυχία μας και ελπίζουμε ότι με αυτή την επιστολή αποσαφηνίστηκαν ορισμένα στοιχεία τα οποία, όπως αντιλαμβάνεστε, προσβάλλουν την εικόνα της εταιρείας και την ποιότητα των προϊόντων της. Για το λόγο αυτό θα εκτιμούσαμε ιδιαιτέρως την ανάρτηση της διευκρινιστικής επιστολής στην ιστοσελίδα, για την πληρέστερη ενημέρωση των επισκεπτών της.

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΜΠΙΦΤΕΚΙΑ ΑΠΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ

ΥΛΙΚΑ:
1 kg κιμάς κοτοπουλίσιος
1/2 σακουλάκι φρυγανιά τριμμένη
2 μέτριες ντομάτες τριμμένες στον τρίφτη (χωρίς τα σπόρια και τη φλούδα )
50 ml γάλα φρέσκο
λίγο λάδάκι
3 κλώνους μαιντανό ψιλοκομμένο
1/2 πιπεριά τριμμένη (προαιρετικά, του προσθέτει μια υπεροχη γεύση )
ρίγανη
αλατι χοντρό
πιπέρι


ΕΚΤΕΛΕΣΗ:


1. Παίρνω μια λεκανίτσα και βάζω μέσα όλα τα υλικά και τα ζυμώνω πολύ καλά, μέχρι να ομογενοποιηθούν όλα τα υλικά.
2. Παίρνω λίγο λίγο κιμά και δημιουργώ μπάλες σε σχήμα μέτριου πορτοκαλιού και μετα το πιέζω ώστε να γίνουν πλακέ και τα τοποθετώ σε λαδωμένο ταψί.
3. Ρίχνω πολύ λίγο λαδάκι πάνω στα μπιφτέκια.
4. Τα βάζω στο φούρνο και ψήνω στο grill για 20 με 30 λεπτά, προσέχοντας να μην καούνε.


Μπορούμε να τα συνοδέψουμε με πατάτες τηγανιτές, ρύζι, σαλάτα ή ότι άλλο θέλουμε...
Επίσης πολύ νόστιμα και γλασερά είναι στο φούρνο με πατάτες.


ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ:
Μπορείτε να έχετε φτιάξει λαδολέμονο και να έχετε προσθέσει μέσα και μουστάρδα και να τα έχετε ανακατέψει πολύ καλά και πέντε λεπτά πριν σβήσετε το φούρνο σας να το περιχύσετε πάνω απο τα μπιφτέκια σας.




                                  ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

ΒΡΑΧΑΚΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ






ΥΛΙΚΑ



200 - 250 γρ. κουβερτούρα 
1/2 κιλό αμύγδαλα ή φουντούκια  με το φλούδι τους ή όχι (ωμά)
1 φλυτζ. λικέρ της αρεσκείας σας
1 φλυτζ. σιρόπι
κονιάκ για τα χέρια

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Αν δεν θέλουμε τα  αμύγδαλα ή τα φουντούκια να έχουν φλούδι τα βάζουμε σε νερό που βράζει για 2 -3 λεπτά.Τα σουρώνουμε και τρίβοντας τα φεύγει η φλούδα τους.
Σε μπεν μαρί λιώνουμε καλά τις κουβερτούρες. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το λικέρ και τα  αμύγδαλα ή τα φουντούκια.
Στο τέλος ρίχνουμε και το σιρόπι που πρέπει να είναι λίγο βαρύ και ανακατεόυμε ωστε να ομογενοποιήθουν όλα τα υλικά. 
Σε μια λαδόκολλα βάζουμε κουταλιές από το μείγμα και τις αφήνουμε να σταθεροποιηθεί.
Αν θέλουμε βάζουμε τις κουταλιές σε καραμελόχαρτα.
Τα αφήνουμε να στερεοποιηθούν για μια μέρα.

Παραλλαγή: Μπορούμε να βάλουμε μισή κουβερτούρα και μισή σοκολάτα γαλάκτος.

                             ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ

ΥΛΙΚΑ:

1 κοτόπουλο ολόκληρο ή κομμένο 
6-7 πατάτες μέτριες
1 κουτ. σούπας  μουστάρδα
χυμό ενός λεμονιού

1 1/2 ποτήρι ζεστό νερό

1/2 κυβάκι λαχανικών (τον έχουμε διαλύσει μέσα στο ζεστό νερό)
1 κουτ. του γλυκου ρίγανη
2-3 σκελίδες σκόρδο τριμμένο
αλάτι, πιπέρι

1/2 φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο


ΕΚΤΕΛΕΣΗ:


Πλένουμε  πολύ καλά το κοτόπουλο. Το αλατοπιπερώνουμε και το τοποθετούμε σε ένα μέτριο ταψί.
Κόβουμε τις πατάτες σε σχήμα κυδωνιού και τις τοποθετούμε σε ένα μπωλ. Τις αλατοπιπερώνουμε,ρίχνουμε την ρίγανη , το σκόρδο και ανακατεύουμε να πάει παντού.
Αφου τις ανακατέψουμε μετά τις τοποθετούμε και αυτές στο ταψί.
Ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το νερό( που έχει μέσα διαλυμένο μέσα το κύβο λαχανικών ). Το βάζουμε στον φούρνο για περίπου 1 ώρα και είναι έτοιμο.
Πέντε λεπτά πριν κλείσουμε το φούρνο σε ένα ποτήρι ριχνουμε το χυμό λεμονιού και την  μουστάρδα τα ανακατεύουμε και τα περιχύνουμε πάνω απο το φαγητό μας. Αν είναι πολύ πηχτή η σάλτσα μας αραιώνουμε με λίγο ζεστό νερό.
                              

                                             ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!




ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΛΑΔΕΡΑ


    ΥΛΙΚΑ:

    1 κιλό φασολάκια φρέσκα
    2 ξερά κρεμμύδια
    2 καρότα 
    3 πατάτες
    1/2 κιλό ώριμες ντομάτες (περασμένες απο τον τρίφτη )

    1 κουτ. γλυκού ζάχαρη
    3/4 φλυτζ. ελαιόλαδο
    μαιντανός,σέλινο
    αλάτι, πιπέρι

      ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

      Καθαρίζουμε τα φασολάκια απο τις ίνες τους, αν είναι μεγάλα τα κόβουμε στα δυο και μετά τα πλένουμε.
      Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, κόβουμε φέτες τα καρότα και κυδωνάτες τις πατάτες. 
      Τα τσιγαρίζουμε ελαφρά σε ελαιόλαδο.
      Προσθέτουμε τα φασολάκια και τα περιχύνουμε με το χυμό ντομάτας .
      Ανακατεύουμε και προσθέτουμε νερό, τόσο όσο να σκεπάσει τα φασολάκια και λίγο ακόμα.
      Ρίχνουμε το αλάτι, το πιπέρι, τη ζάχαρη, μπόλικο μαιντανό και ψιλοκομμένο σέλινο.
      Τα αφήνουμε να σιγοβράσουν σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν πολύ και να μείνουν με το λαδάκι τους.
                                         
                                                ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!